พุดเดิ้ลขึ้นชื่อว่าเป็นสุนัครรม์ที่ฉลาดเป็นอันดับสอง มีนิสัยน่ารัก ขี้เล่น และเรียนรู้เร็ว จึงดูเหมือนจะเป็นเพื่อนคู่ใจที่ฝึกง่าย หลายคนจึงคิดว่าการฝึกพุดเดิ้ลจะเป็นเรื่องง่าย แต่ในความเป็นจริงแล้ว สำหรับบางคนเช่นฉันกับพุดเดิ้ลของฉันที่ชื่อแอนนี่ กลับกลายเป็นประสบการณ์ที่ท้าทายอย่างไม่น่าเชื่อ ทำให้เกิดคำถามว่าลักษณะนิสัยที่ทำให้พุดเดิ้ลฉลาดนั้น เป็นสาเหตุที่ทำให้พวกมันเป็นสุนัขที่ “ฝึกยาก” ที่สุดหรือไม่
ปัญหาหลักไม่ใช่การขาดสติปัญญาหรือความเต็มใจที่จะเรียนรู้ แต่เป็น แรงจูงใจ ที่ขับเคลื่อนพุดเดิ้ล ซึ่งแตกต่างจากสุนัขพันธุ์อื่น ๆ ที่อาหารเป็นรางวัลสูงสุด สำหรับพุดเดิ้ล โดยเฉพาะอย่างยิ่งพุดเดิ้ลที่ฉลาดมาก แรงผลักดันมักจะเป็นความสนุกและการมีส่วนร่วม ความแตกต่างพื้นฐานนี้เปลี่ยนกระบวนทัศน์การฝึกอบรมอย่างมาก และอาจกลายเป็นสาเหตุของความยุ่งยากสำหรับเจ้าของที่คุ้นเคยกับวิธีการฝึกแบบเดิมๆ ที่ใช้อาหารเป็นหลัก
ลองนึกภาพสถานการณ์ทั่วไป พ่อของฉันกับคอร์กี้ของเขา ใช้เพียงนกหวีดและขนม คอร์กี้จะกลับมาอย่างรวดเร็วด้วยแรงจูงใจจากรางวัลอาหาร พอใจกับโครงสร้างการฝึกอบรมนี้ แอนนี่ พุดเดิ้ลของฉัน กลับตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง ในสถานการณ์ที่คล้ายกัน แอนนี่อาจกลับมาเมื่อถูกเรียก แต่ขนมที่เสนอให้ แม้แต่ฮอทดอกแสนอร่อย มักจะถูกเมิน เธออาจคายมันออกมาแล้ววิ่งหนีไปหาสิ่งที่น่าสนใจกว่า ดูเหมือนจะงุนงงกับความกระตือรือร้นของคอร์กี้ที่มีต่ออาหารเพียงอย่างเดียว
เรื่องเล่านี้เน้นประเด็นสำคัญ: สำหรับพุดเดิ้ล โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ฉลาดและกระตือรือร้นอย่างแอนนี่ รางวัลจะต้องน่าดึงดูดใจมากกว่าความสนุกที่พวกเขากำลังมีอยู่ ในขณะที่สุนัขที่ถูกกระตุ้นด้วยอาหารมีความพึงพอใจในขนม พุดเดิ้ลอย่างแอนนี่มองว่าการเดินเล่น เกม หรือเพียงแค่ความตื่นเต้นในการสำรวจนั้นเหนือกว่าอาหารใดๆ การฝึกพุดเดิ้ลจึงกลายเป็นการฝึกฝนอย่างต่อเนื่องในการสร้างความน่าสนใจและความบันเทิงมากกว่ากิจกรรมอื่นๆ ที่พวกเขาอาจพบ
ความต้องการการมีส่วนร่วมและการกระตุ้นอย่างต่อเนื่องนี้คือสิ่งที่ทำให้เกิดแง่มุมที่ “แย่ที่สุด” การฝึกพุดเดิ้ลไม่ได้เกี่ยวกับคำสั่งง่ายๆ และรางวัลอาหาร แต่มันเกี่ยวกับการเข้าใจแรงจูงใจภายในของพวกเขาและการจัดโครงสร้างการฝึกอบรมที่สนุกและกระตุ้นจิตใจ ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์ การปรับตัว และความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับความต้องการของพุดเดิ้ลในการมีปฏิสัมพันธ์แบบไดนามิก สำหรับเจ้าของที่คาดหวังวิธีการฝึกอบรมแบบตรงไปตรงมาโดยใช้อาหารเป็นหลัก ภูมิทัศน์แรงจูงใจที่ไม่เหมือนใครของพุดเดิ้ลอาจรู้สึกเหมือนการต่อสู้ที่ยากลำบาก เปลี่ยนความฝันของการฝึกฝนง่ายๆ ให้กลายเป็นฝันร้ายที่ไม่คาดคิด ไม่ใช่ว่าพุดเดิ้ลจะฝึกไม่ได้ แต่ความฉลาดและแรงผลักดันที่ไม่เหมือนใครของพวกเขาต้องการระดับการมีส่วนร่วมและความเข้าใจที่สามารถทำให้พวกมันเป็นสุนัขที่ “ฝึกยาก” ที่สุดสำหรับบางคน
